SOWA OPAC : Gminny Ośrodek Kultury i Czytelnictwa w Białobrzegach

22254

Książka

W koszyku

oceń

Dziesięć godzin / Maria Nurowska. - Warszawa : Prószyński Media, 2017. - 262, [1] strona ; 21 cm.

Autor

Nurowska Maria (1944- ). Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Pinior, Józef (1955- ) Diabeł Politycy Polityka Sądownictwo Władza państwowa Polska

Gatunek

Powieść polityczna Powieść obyczajowa Fantastyka

Dziesięć godzin, które mogą zmienić losy legendy Solidarności, jednej kobiety i jednego kraju. Małgorzata jest sędzią. Musi zadecydować, czy uwzględnić wniosek prokuratury o aresztowanie Józefa Piniora. Jest z tym sama, na wiele godzin zamknięta w czterech ścianach sali sądowej, ale to niejedyna decyzja, którą będzie musiała podjąć. Jej skąplikowane życie rodzinne-śmiertelnie chory mąż, dorastająca córka-zostanie poddane nowej próbie...

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Biblioteka w Budach Łańcuckich Lewa

Brak informacji o dostępności: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Recenzje:

Nigdy wcześniej nie czytałam książek Marii Nurowskiej. Nie przepadam za nurtem tzw. prozy kobiecej – nie przez wzgląd na wysublimowany gust i czytelnicze ambicje, ale na niską tolerancję kiczowatych dialogów i czarno-białych postaci w książkach tego typu. Ze wstydem przyznaję się: błądziłam. Przeczytałam najnowszą książkę Marii Nurowskiej i już sięgam po jej starsze powieści. Dziesięć godzin, czyli ta ostatnia, jest literackim weto autorki wobec obecnej sytuacji politycznej. (...) Na okładce Wydawca umieścił jej wypowiedź: Ta książka zrodziła się z mojej niezgody na to, co się dzieje wokół mnie, i przekonania, że nie można milczeć.
Powieść jest nawiązaniem do Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa. Nawet bohaterowie są ci sami: Woland, Asasello, Behemot, Fagot. Tym razem przybywają jednak nie na Patriarsze Prudy w Moskwie, w ateistycznym Związku Radzieckim, lecz do Warszawy, w katolickiej Polsce. Podobnie jak u Bułhakowa – fabuła książki Nurowskiej zbudowana jest na frapujących paradoksach. W Moskwie Szatan stał na straży fundamentów chrześcijaństwa. Tutaj, w katolickim kraju, wysłannicy z piekła mają na celu obalenie obecnego rządu, ponieważ działający (rzekomo) w imię katolickich wartości politycy zapominają o przyzwoitości. I znów aktualny staje się cytat z Fausta J.W. Goethego: Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.
W Dziesięciu godzinach co krok znajdujemy przykłady surrealizmu i absurdalnego humoru, jakby żywcem wzięte z książki Bułhakowa. Najwyraźniej widać je w opisach dywersyjnej działalności Asasella. Pojawiają się wyraźne odnośniki do osób piastujących współcześnie najważniejsze funkcje w Rzeczpospolitej, które stawiane są w tak zabawnych sytuacjach, iż podczas czytania trudno powstrzymać się od śmiechu.
Jakby dla przeciwwagi, na tle polityki, katastrofy lotniczej nad Smoleńskiem, wycinki lasów, czarnych parasolek itd., jak promień światła w tunelu rysuje się nie mniej ważny wątek powieści: historia Małgorzaty. Bohaterka jest sędziną i w całej szatańskiej intrydze odgrywa istotną rolę. Wzorem Bułhakowa – wraz z Małgorzatą pojawia się Mistrz. I miłość, która – tak jak czasem w życiu bywa – przychodzi późno, wydarzyć się nie powinna i dlatego właśnie się wydarza. Opozycjonistów „literatury kobiecej” mogą kłuć w oczy opisy rozkwitającego uczucia, ale koniec końców prawdopodobnie przyznają mi rację – jest to wątek potrzebny. Odrobina lukru w morzu groteskowej goryczy.
Powieść – traktowana zupełnie na serio – nie wszystkim się spodoba, ale też nie takie jest jej zadanie. Nurowska, oddając czytelnikowi tę książkę, rozkłada ją przed nim jak czarny parasol. Jak dobrze wiemy – gusta i poglądy są różne. Niektórzy z nas wolą kolorowe parasole.
Maria Mazur-Prokopiuk Biblioteka Kraków